Krew piłkarzy, pot zawodników, łzy kibiców. Łzy szczęścia, ale i rozczarowania. Dobrnęliśmy do końca sezonu, po 8 tygodniach zmagań. Trenerzy podążali nieraz mrocznymi i krętymi ścieżkami. Nikt nigdy miał nie poznać tajników działania. Zaraz wstąpisz do ich świata. Nie staraj się przewijać tekstu do przodu, nie cofaj się w tył. Złamanie zasad gry wielu już kosztowało utratę pozycji. Jeśli przejdziesz dalej, nie będzie odwrotu. Dla trenerów już nie ma odwrotu. Odkryjmy, co tak naprawdę się wydarzyło…
I LIGA V-ŚWIATOWA
Tryumfatorem XX, jubileuszowego sezonu Ligii V-Światowej zostali podopieczni Helmuta Walterycza! Na koncie zgromadzili 37 punktów. Trzy porażki w pierwszej połowie sezonu nie wróżyło takiego rozwiązania. Druga była przełomem – jeden remis, same zwycięstwa. Czuć było, jak Wandystan nabiera prędkości, jak piłkarze napinają mięśnie. Kibice mieli szansę świętować aż 42 strzelone gole. Gratulacje!
Hamad Al-Qadir stworzył potwora na swoje podobieństwo. Jeden z najbardziej zdeterminowanych i bojowych trenerów. 11 zwycięstw, 1 remis, 4 porażki. Na koncie 14 punktów. Mecze z Sułtanatem zawsze były pełne zaskakujących zwrotów akcji – stąd też rekord w ilości zaliczonych bramek – 47! Zasłużone drugie miejsce!
W ciemnym zaułku Santiago de Palma kibice z niedowierzaniem wpatrywali w biało-czarne telewizory. Ostatnie miejsce podium to największe zaskoczenie – piłkarze Hugo Miramontesa zdobyli 24 punkty. Strzelili 30 bramek… sami tracąc ich 29. 7 zwycięstw, 3 remisy i 6 porażek.
Dzisiejsza wygrana z Elderlandem pozwoliła na awans o dwa pola w tabeli. Niestety, zabrakło do podium. Köse Mehmed Szevket zdobył 22 punkty. 6 zwycięstw, tyle samo porażek. 3 remisy. Druga połowa sezonu zdecydowanie była owocniejsza, początkowo nikt nie zakładał tak wysokiego miejsca.
Pod wodzą Patacego Tenzina zdobyli 22 punkty. Pierwszych kilka meczów było bardzo dobre dla drużyny! De facto przyczyniły się do tego, że Chattycja nie jest niżej. Za kulisami kibice spekulują, iż nerwy wzięły górę. Trener zaczął rytmicznie poruszać nogą. Efekt: 7 zwycięstw, 1 remis i 8 porażek.
Wygrana z Chattycją 4:0 pozwoliła piłkarzom na skok o dwie pozycje. Na wyskok ze strefy spadku. Patroness Nowaki miał niezły orzech do zgryzienia, ustawiając taktykę na dzisiejszy wieczór. Pojedynek z braterską ekipą zwyciężył, Bantu to ostatnia drużyna, która nie spada. Na koncie 6 zwycięstw, 3 remisy i 7 porażek, 21 punktów.
Gdy wydawało się, że podopieczni Jacka do Nascimento wychodzą na prostą, okazywało się to złudzeniem. Zabrakło niewiele. Zgromadzili 21 punktów, zadecydowała różnica bramek. 7 zwycięstw, 9 porażek. Przegrany dzisiaj z Kalifatem 1:2 mecz „o wszystko” przechylił szalę na niekorzyść dla Elderlandczyków.
Coś przerażającego musiało wydarzyć się w Fer. Mieszkający tam Zbyszko von Thorn-Broniek, trener Sarmatów, rozpłynął się w powietrzu. Nieobecny tego dnia podczas meczu uległ liderowi 0:1. 20 punktów, na które złożyło się 6 wygranych, 2 remisy i 8 porażek.
Do Elderlandu i Sarmacji dołącza Pięciopolska, zagrają następny sezon w niższej dywizji. Na koncie tylko 7 punktów. Bilans meczy, w stosunku do wartości i potencjalnych możliwości drużyny, bardzo zły – tylko 2 zwycięstwa, 1 remis i aż 13 porażek. Miejmy nadzieję, iż będzie to starczający impuls dla Ozzy’ego Washburna, by zainteresował się losami drużyny.
II LIGA V-ŚWIATOWA
Nicolaas Pieter zrobił to w doskonałym stylu. Pokazał bezsprzecznie klasę, pokazał, kto rządzi. Zrobił ochotę na następny sezon. Największa liczba zwycięstw – aż 14! Plus jeden remis i jedna porażka. Daje to 43 punkty – kolejne osiągnięcie. Samban Zachodni był kwintesencją tego sezonu.
Początkowo wydawało się, że to dzieło szaleńca. Parlandia była na szczycie, pokonywała wszystkich, zaskakiwała. Czy to po prostu szczęście? Dobra passa niestety się skończyła, ale wysokie osiągnięcia wystarczyły, by drużyna Dariusa Jencaka z liczbą 28 punktów znalazła się na drugim miejscu. 8 zwycięstw, 4 remisy i 4 przegrane.
To ostatnia awansującą drużyna. Cóż za ironia, chciałoby się rzec. Cały sezon bez trenera zniosła nader dobrze! Jak widać, jej siła stwarza olbrzymie możliwości nowemu trenerowi – Pavel Svoboda od nowego sezonu zajmie się nią. Jeśli bez prowadzącego potrafi jeździć tak dobrze, strach pomyśleć, ile samochodów zepchnie z drogi doświadczony kierowca! 27 punktów, 8 wygranych, 3 remisy, 5 porażek.
Kedar via Margończyk zdaje się wiedzieć, jaki ma cel. Narzucił spokojne tempo pracy. Zabrakło do dostania się do pierwszej dywizji dwóch punktów. 7 zwycięstw, 4 remisy i 5 przegranych. O potencjał świadczy fakt, iż Samban Zachodni to właśnie z Teutonią przegrał jedyny mecz tego sezonu!
Ciaran van Scharfschuetze zdobył 22 punkty i piąte miejsce. Na pierwszy rzut oka widać, że trener daje z siebie wszystko. Instynktownie można wyczuć, że najbliższy sezon pozwoli rozkwitnąć drużynie na tyle, na ile zasługuje! 7 wygranych, 1 remis, 8 porażek.
To nie był wybitny sezon. Markus Arped spokojnie prowadził drużynę, ale do czasu. Dlaczego odpuścił? Nie wiadomo. Rozdygotani Baridajczycy wybrali nowego monarchofaszystowskiego trenera, został nim Ignacy Chojnacki-Ferski. I tu doznali kolejnego szoku – zaczęli wygrywać. Odbili się od dna na szóstą pozycję, mają 17 punktów, 5 wygranych, 2 remisy i 9 porażek.
Sylvana Koppa dała kibicom duże nadzieje! Pierwsze mecze były łaskawe, wyniki pozytywnie zaskakiwały samą trenerkę. Wróciła jednak rutyna, ostatecznie dobry los skończył się na 4 zwycięstwach. Doszły do tego 3 remisy i 9 porażek. 15 punktów.
To kolejna drużyna, która w tym sezonie wymieniła trenera, został nim Ludwik Tomlinson. Krok po kroku próbował odbudować drużynę, jednak to druga połowa sezonu była tą słabszą. 14 punktów na koncie, 3 wygrane, 5 remisów i 8 porażek.
Na ostatnim miejscu znaleźli się zawodnicy prowadzeni przez Marię von Primisz. Najmłodsza ekipa w Lidze nie odniosła zbyt wielu sukcesów – 1 zwycięstwo, 7 remisów i 8 porażek, 10 punktów.
Spotkania wczorajszego wieczoru były kalką tych niedzielnych. Ten szczególny moment, w którym szczególnie trudno rozgryźć taktykę przeciwnika elektryzuje wielu. Pierwsza dywizja nie powaliła na kolana. Nie było zaskakujących zwrotów akcji, nieoczekiwanych wyników. Wszystkie mecze zakończyły się takim samym rezultatem, co w niedzielę. Stagnacja wkradła się w szeregi trenerów. Żaden z nich nie zaryzykował na tyle, by odwrócić przebieg zdarzeń.
Nowy trener Surmenii nabiera wiatru w żagle! Remis, i to w dodatku z Sarmacją zakłada nam różowe okulary. Pozytywny wymiar zmian wzmacniają wydatki transferowe – nowi zawodnicy prezentują się nader imponująco!
